Επιμέλεια: Σγούρου Αγάθη, βιοπαθολόγος, medlabnews.gr
Η αναιμία στις μεγάλεςηλικίες τόσο στους άνδρες όσο και στις γυναίκες είναι συχνό εύρημα καιοι επιπτώσεις της στην νοσηρότητα και θνησιμότητα των ατόμων αυτών δενέχει επαρκώς εκτιμηθεί.
Σύμφωνα με τον ΠαγκόσμιοΟργανισμό Υγείας (WHO) ως αναιμία ορίζουμε την κατάσταση του αίματοςκατά την οποία η τιμή της αιμοσφαιρίνης είναι χαμηλότερη των 13,5g% στουςάνδρες και χαμηλότερη των 12g% στις γυναίκες.
H αναιμίαχρόνιας νόσου ή όπως αλλιώς ονομάζεται η αναιμία της χρόνιας φλεγμονής αρχικάσυσχετίστηκε με λοιμώδη, φλεγμονώδη και νεοπλασματικά νοσήματα. Αργότερα όμως,παρατηρήθηκε ότι η αναιμία χρονίας νόσου συναντάται και σε άλλες καταστάσεις όπως,στο βαρύ τραύμα, στα καρδιαγγειακά νοσήματα, στο σακχαρώδη διαβήτη, στον υπερ/υπoθυρεοειδισμόκαι στη χρόνια νεφρική ανεπάρκεια.
Τα συνηθέστερανοσήματα που μπορεί να συνοδεύονται από αναιμία χρόνιας νόσου είναι: 1) οιλοιμώξεις (HIV, φυματίωση, μυκητιάσεις, ελονοσία, οστεομυελίτιδα, χρόνιααποστήματα, σήψη), 2) τα φλεγμονώδη νοσήματα (π.χ. ρευματοειδής αρθρίτιδα,συστηματικές αγγειίτιδες, φλεγμονώδης νοσήματα εντέρου, σαρκοείδωση) και 3) τακακοήθη νεοπλάσματα συμπαγών οργάνων, τα λεμφώματα και το πολλαπλούν μυέλωμα.
Η διάγνωση τηςαναιμίας χρόνιας νόσου τίθεται κατά κανόνα εξ’ αποκλεισμού. Συνήθως είναιορθοκυτταρική, ορθόχρωμη, αλλά σε ποσοστό 25% μπορεί να είναι μικροκυτταρική,ειδικά όταν υπάρχει σιδηροπενία λόγω ταυτόχρονης απώλειας αίματος. Είναι συνήθωςηπίου προς μετρίου βαθμού και συχνά απαιτείται εξέταση του μυελού των οστώνπροκειμένου να αποκλειστούν άλλα αίτια για την ύπαρξη της αναιμίας. Από τονεργαστηριακό έλεγχο δείκτες όπως, οι MCV και MCHC βρίσκονται συνήθως σεφυσιολογικά επίπεδα, ενώ η φερριτίνη αυξημένη. Η σιδηροδεσμευτική ικανότητα(TBIC) είναι ελαττωμένη και ο μυελός των οστών εμφανίζει αιμοσιδηρίνη με φυσιολογικήκυτταροβρίθεια και αυξημένα πλασματοκύτταρα.
H αναιμίαχρόνιας νόσου είναι συνήθως ορθόχρωμη, και δεν επηρεάζει τις άλλες κυτταρικέςσειρες. Η διαφορικήδιάγνωση θα πρέπει να περιλαμβάνει: α) τη χρόνια σιδηροπενία, β) ταθαλασσαιμικά σύνδρομα, γ) τις σιδηροβλαστικές παραλλαγές των μυελοδυσπλαστικώνσυνδρόμων, δ) η φαρμακογενής καταστολή του μυελού. Η μέτρηση του σιδήρου, τηςτρανσφερίνης και της φεριτίνης δεν μπορεί να επιβεβαιώσει τη διάγνωση. Τοιστορικό του ασθενούς (οξεία ή χρόνια φλεγμονώδη νόσος) και στοιχεία που να μηναναφέρουν απώλεια αίματος συνηγορούν για την εν λόγω αναιμία.
Η φλεγμονή,γενικά, είναι παθολογική διεργασία, που μπορεί να οδηγήσει σε αναιμία. Οισχετιζόμενες με τη φλεγμονή κυτταροκίνες, όπως αναφέρθηκε επάγουν την παραγωγήπρωτεϊνών οξείας φάσης, που αντικατοπτρίζουν την ενεργότητα της φλεγμονής. Η απουσίααπόκρισης των προδρόμων μορφών των ερυθροκυττάρων στο ερέθισμα τηςερυθροποιητίνης, που είναι μειωμένη, καθώς και
η ελαττωμένηκινητοποίηση του σιδήρου από τα μακροφάγα ευθύνονται κυρίως για την αναιμία τηςφλεγμονής.
Οι κύριεςαιματολογικές διαταραχές που εμφανίζονται στα χρόνια φλεγμονώδη ρευματικάνοσήματα μπορεί να είναι η αναιμία διαφόρου αιτιολογίας, οι διαταραχές τωνλευκοκυττάρων, των αιμοπεταλίων και της πηκτικότητας και τα αιματολογικάκακοήθη νοσήματα. Τα χρόνια φλεγμονώδη ρευματικά νοσήματα που σχετίζονται μεαναιμία χρόνιας νόσου είναι κυρίως η ρευματοειδής αρθρίτιδα (ΡΑ), οσυστηματικός ερυθηματώδης λύκος (ΣΕΛ), η πολυμυοσίτιδα, η οζώδης πολυαρτηρίτιδακαθώς και τα ιδιοπαθή φλεγμονώδη νοσήματα του εντέρου (νόσος του Crohn καιελκώδης κολίτις).
Συμπτώματα προκαλούμενα απόαναιμία.
- Καταβολή
- Ζάλη
- Κεφαλαλγία
- Διαταραχές του ύπνου
- Ψυχρά άκρα
- Ανορεξία
- Αδυναμία συγκέντρωσης
- Αίσθημα παλμών και δύσπνοιαμετά από μικρή κόπωση
- Κατάθλιψη
Θεραπεία της αναιμίας χρόνιαςνόσου
Έχει αναφερθεί ήδη ότι η αναιμία γενικά θα πρέπει να θεωρείταισύμπτωμα υποκείμενης νόσου καιστις περισσότερες φορές δεν έχει νόημα η ανάταξή της χωρίς τηναντιμετώπιση του παράγοντος που την προκάλεσε.
Σεορισμένες μάλιστα περιπτώσεις η ανάταξη της αναιμίας χωρίς την αντιμετώπισητης υποκείμενης νόσου θεωρείται σοβαρό ιατρικό λάθος. Έναχαρακτηριστικό παράδειγμα σχετικά είναι ανάπτυξη σιδηροπενικής αναιμίαςαπό νεόπλασμα του παχέος εντέρου (ιδιαίτερα του ανιόντος). Η χορήγησησιδήρου στην μεθαιμορραγική αυτή αναιμία μόνο, χωρίς την διερεύνησηχειρουργικής επέμβασης στερεί στον ασθενή την δυνατότητα πλήρους ίασης.
Για τους ασθενείς με αναιμίαχρονίας νόσου η χορήγηση ερυθροποιητίνης με συγχορήγηση σιδήρου είναι ηθεραπεία επιλογής για επιλεγμένους ασθενείς της ομάδος αυτής. Στουςασθενείς με χρονία νεφρική ανεπάρκεια η χορήγηση ερυθροποιητίνης μεσίδηρο έχει καθιερωθεί από δεκαετίας σχεδόν και έχουν εκδοθεί σχετικάοι κατευθυντήριες οδηγίες. Για τους ασθενείς με χρονία φλεγμονή ηχορήγηση ερυθροποιητίνης είναι μια επιλογή αλλά δεν έχει καθιερωθεί,ούτε υπάρχουν κατευθυντήριες οδηγίες. Για τους ασθενείς με χρονίακαρδιακή ανεπάρκεια σε μία πρόσφατη μελέτη από το National Heart and LungInstitute του Λονδίνου, αναφέρεται ότι στους ασθενείς με χρονία καρδιακήανεπάρκεια η χαμηλή αιμοσφαιρίνη συνδέεται με λειτουργικούς περιορισμούςκαι η ανάταξη της αναιμίας σε τιμές υψηλότερες από 11,5gr μεερυθροποιητίνη και σίδηρο έχει ως αποτέλεσμα την βελτίωση του ασθενούςτουλάχιστον βραχυπρόθεσμα.
0 σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου