Συντάκτης: Αλέξανδρος Γιατζίδης, M.D., medlabnews.gr
Η σκολίωση είναιμια πάθηση κατά την οποία η σπονδυλική στήλη στην εφηβική ηλικία κάμπτεται καιστρέφεται κατά τον άξονα της δηλ. το παιδί εμφανίζει μια πλάτη, η οποία δενείναι ίσια, πολλές φορές καμπουριάζει και ο ένας ώμος όταν στέκεται σε στάσηπροσοχής είναι πιο χαμηλά από τον άλλο. Ο όρος Σκολίωση προέρχεται ετυμολογικά από την αρχαία λέξη «σκολιός » που σημαίνει στραβός.
Αντίθετα από ότιπιστεύεται η σκολίωση δεν έχει σχέση με το σχολείο και την θέση της τσάντας πουκουβαλάει ένας μαθητής. Είναι αγνώστου αιτιολογίας και κληρονομική.
Μορφές σκολίωσης.
Οι σκολιώσεις, διακρίνονταιγενικά σε δύο μεγάλες ομάδες:
Α. Λειτουργικές Β. Οργανικές
Οι Λειτουργικές σκολιώσειςή μη επιδεινούμενες ή δευτεροπαθείς
Χαρακτηριστικό των σκολιώσεωναυτών είναι η διατήρηση της φυσιολογικής αρχιτεκτονικής των σπονδύλων καιη έλλειψη στροφής. Οι καμπύλες είναι κινητές και προσωρινά διορθώσιμεςαπό τους ίδιους τους αρρώστους ή το γιατρό. Όταν λείψει η αιτία που τιςπροκαλεί, η σπονδυλική στήλη αποκαθίσταται πλήρως εφόσον δεν έχουνδημιουργηθεί μόνιμες αλλοιώσεις. Οφείλεται στηνκακή στάση του σώματος π.χ όταν δεν καθόμαστε σωστά στο κάθισμα για μεγάλοδιάστημα και πολλές ώρες την ημέρα (στο σπίτι - στο χώρο εργασίας- στο σχολείο),όταν μεταφέρουμε για μεγάλο χρονικό διάστημα βαριά αντικείμενα και με λάθοςτρόπο. Η μορφή αυτή μπορεί να αντιμετωπισθεί με επιτυχία, (εφόσον δεν έχουνδημιουργηθεί μόνιμες αλλοιώσεις), μέσα από πρόγραμμα ειδικών ασκήσεων καιτην εκπαίδευση ώστε να διατηρείται η σωστή στάση του σώματος σε κάθε δρα-στηριότητα. Το πρόβλημα αποκαθίσταται σταδιακά όταν διαγνωστεί έγκαιρα καιεξαλειφθεί η αιτία που το προκαλεί.
Οργανικές σκολιώσεις ήπρωτοπαθείς ή επιδεινούμενες
Οι σκολιώσεις αυτές είναι«δύσκαμπτες», δεν διορθώνονται από τον ασθενή και συνοδεύονται σχεδόνπάντα από στροφή των σπονδύλων, που γίνεται κλινικά εμφανής με τηνασυμμετρία των ημιθωρακίων στη θωρακική μοίρα.
Στιςοργανικές σκολιώσεις περιλαμβάνονται:
α) Συγγενής: δημιουργείται κατά τις πρώτες εβδομάδες της εμβρυϊκήςζωής. Η μόνη αποτελεσματική αντιμετώπιση είναι η χειρουργική. β)Νευρομυϊκή: Εμφανίζεται σε ανθρώπους που πάσχουν από μία ασθένεια τουνευρομυϊκού συστήματος (εγκεφαλική παράλυση, μυϊκή δυστροφία, πολιομυελίτιδακ.α.). γ) Ιδιοπαθής: είναι άγνωστης αιτιολογίας, με συχνότητα τριπλάσιαστα κορίτσια από τα αγόρια, παρουσιάζεται μετά την ηλικία των οκτώ ετώνκαι ίσως συνδέεται άμεσα με κληρονομικούς, ορμονικούς, μηχανικούς ακόμα καιδιατροφικούς παράγοντες, ενώ υπάρχουν ενδείξεις ότι η Ιδιοπαθής σκολίωσηείναι περισσότερο συνηθισμένη σε ψηλά και αδύνατα παιδιά. δ) Σκολιωτικές παραμορφώσεις μετά απόκατάγματα, εγκαύματα, νεοπλάσματα, στραβισμό, συγγενή καρδιοπάθεια κ.λπ.
Η σκολίωση μπορείνα συμβεί σε οποιονδήποτε. Ένας στους δέκα ανθρώπους μπορεί να πάθει σκολίωση,όμως δύο ή τρεις στους χίλιους θα χρειαστούν θεραπεία. Η σκολίωση, αν δενπρόκειται για τη Συγγενή, τη Νευρομυϊκή ή την Ιδιοπαθή μορφή, δημιουργείταιστα πρώτα χρόνια της εφηβείας, εξαιτίας της απότομης ανάπτυξης του σκελετούτην περίοδο εκείνη. Καλό είναι λοιπόν όλα τα παιδιά και ειδικά τα κορίτσια,από την ηλικία των 7- 8 ετών, να ελέγχονται μια φορά το χρόνο. Τα άτομαμε οικογενειακό ιστορικό, σε παθήσεις της σπονδυλικής, διατρέχουν μεγαλύτεροκίνδυνο να αναπτύξουν σκολίωση. Η έγκαιρη διάγνωση είναι ο πιο σημαντικόςπαράγοντας για την αντιμετώπιση της σκολίωσης, αν και μερικές φορές η ανίχνευσήτης είναι αρκετά δύσκολη ακόμη και από το γιατρό.
Σταματάει ναχειροτερεύει όταν ωριμάσει ο σκελετός του παιδιού στην ηλικία των 17 ετών.Πολλοί γονείς αντιλαμβάνονται την σκολίωση του παιδιού τους όταν ήδη αυτή έχειεξελιχθεί και έχουν τύψεις ότι αν είχαν πάει στον γιατρό θα είχαν προλάβει τηνεπιδείνωση. Η πάθηση όμως ανεξαρτήτως της έγκαιρης πρόγνωσης ή όχι ακολουθείτην δικιά της εξελικτική πορεία και δεν επηρεάζεται καθόλου από την θέληση τουγιατρού να την θεραπεύσει. Παρόλα αυτά ο έλεγχος του παιδιού για σκολίωση είναιμια σημαντική υπόθεση. Ο γιατρός αφού διαγνώσει την σκολίωση, την παρακολουθείανά τακτά χρονικά διαστήματα και μέχρι να ωριμάσει ο σκελετός του παιδιού. Σεμικρές γωνιώσεις σκολιώσης εκτός της γυμναστικής δεν χρειάζεται κάποια άλληαντιμετώπιση.
Αντιθέτως σεπεριπτώσεις ταχείας επιδείνωσης και σε μεγαλύτερες γωνίες η χρήση κηδεμόνοςείναι επιβεβλημένη. Ο κηδεμόνας δεν έχει την έννοια της διόρθωσης της σκολίωσηςαλλά της διατήρησης της ευκαμψίας της σπονδυλικής στήλης. Ο λόγος είναι ότι ογιατρός δεν μπορεί να ξέρει εκ των προτέρων σε ποια γωνίωση θα σταθεροποιηθεί ησπονδυλική στήλη και αν χρειαστεί να αντιμετωπίσει χειρουργικά την πάθηση μιασπονδυλική στήλη που έχει χάσει την ευλυγισία της, δεν μπορεί ναχειρουργηθεί.
Οι γονείς των παιδιών μετά τηνηλικία των 11 ετών είναι χρήσιμο να παρατηρούν την στάση του σώματος τουπαιδιού τους από μπροστά και από πίσω όταν το παιδί στέκεται σε στάση προσοχής.Η μέση πρέπει να είναι συμμετρική και από τις δύο πλευρές όπως θα έβλεπε κανείςένα βιολοντσέλο. Δεν πρέπει το παιδί να καμπουριάζει και οι ώμοι πρέπει ναείναι στο ίδιο ύψος και οι δύο. Αν παρατηρήσουμε το οτιδήποτε χρήσιμο είναι ναβγουν ακτινογραφίες σπονδυλικής στήλης σε ορθία θέση και εν συνεχεία ναεπισκεφθούν τον γιατρό.
H δημιουργία της σκολίωσης δενεπηρεάζεται από τις καθημερινές δραστηριότητες του παιδιού. Έτσι, λοιπόν, οτρόπος που το παιδί κρατάει τη σάκα του ή που κάθεται στο θρανίο δεν είναιαιτίες οι οποίες μπορούν να προκαλέσουν σκολίωση. Επίσης, σε περίπτωσησκολίωσης, η γυμναστική που συστήνει ο γιατρός δεν αποτελεί τρόπο θεραπείας,αλλά προϋπόθεση για μικρότερη επιδείνωση και καλύτερη απάντηση στη θεραπεία,λόγω της μυϊκής ανάπτυξης και τόνωσης που αυτή δημιουργεί.
Κολύμβηση και σκολίωση
Οι ασκήσεις για τη θεραπεία της σκολίωσης στοχεύουνστην αύξηση της κινητικότητας του σημείου του κυρτώματος, το οποίο είναι εξαιρετικάδύσκαμπτο καθώς και τη δυνατότερη διόρθωση της παραμόρφωσης. Για αυτό το λόγο πέρααπό τις ειδικές ορθοσωματικές ασκήσεις, είναι απαραίτητη, η ενδυνάμωση των αδύναμωνμυών με στροφικές και συμμετρικές ασκήσεις, για να επιτευχθεί συμμετρία και ισορροπίαστα δύο ημιμόρια. Το ύπτιο και το ελεύθερο αποτελούν την πλέον ενδεδειγμένη άσκησηγια μυϊκή ενδυνάμωση με απόλυτη συμμετρία και των δύο ημιμορίων του σώματος. Η συνεχόμενηεναλλασσόμενη συμμετρική κίνηση των άνω άκρων στα δύο αυτά στυλ, με τρόπο ώστε τοένα χέρι έλκει ενώ το άλλο απωθεί το νερό, συμβάλλει στη συμμετρική μυϊκή ενδυνάμωση,γεγονός που βοηθάει στην διόρθωση του σώματος με σκολίωση. Αυτός είναι και ο βασικόςλόγος που πολλοί γιατροί συμβουλεύουν πολλά παιδιά με σκολίωση να ασχοληθούν μετην κολύμβηση. Μπορούν ακόμη να ασχοληθούν και με την αγωνιστική κολύμβηση αφούτο πρόβλημα τους δεν αποτελεί ανασταλτικό παράγοντα για την απόδοση, όπως συμβαίνειμε άλλα αθλήματα. Πολλοί κολυμβητές με σκολίωση έχουν διακριθεί τόσο σε εθνικό όσοκαι σε διεθνές επίπεδο.
0 σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου