Επιμέλεια ΑλέξανδροςΓιατζίδης, M.D., medlabnews.gr
Η υγεία αποτελείαναμφισβήτητα το πολυτιμότερο αγαθό του ανθρώπου από αρχαιοτάτων χρόνων.Με τη βοήθεια των ιαματικών επιτευγμάτων αλλά και των εξελίξεων στο χώροτης τεχνολογίας, η διασφάλιση και η διατήρηση της υγείας μπορεί ναεπιτευχθεί σε μεγάλο βαθμό. Η νέα τάση που επικρατεί στο χώρο τηςυγείας είναι η θεραπεία μέσω φυσικών μεθόδων. Ο σύγχρονος καταναλωτήςεπιθυμεί να πετύχει ψυχική και σωματική ευημερία μέσα στον περιορισμένοχρόνο που διαθέτει. Αυτός είναι ο λόγος που ακόμα και στις διακοπές τουεπιθυμεί να συνδυάσει τη ξεκούραση του με μια γενική σωματική και ψυχικήανάταση. Αυτός ο συνδυασμός αποτελεί μία νέα ειδική μορφή τουρισμού,τον τουρισμό υγείας, ο οποίος σημειώνει ραγδαία εξέλιξη σε διεθνήεπίπεδο.
Οι άνθρωποι από τηναρχαιότητα χρησιμοποιούσαν το νερό ως μέσω θεραπείας. Αυτό φαίνεται απότο γεγονός ότι οι θεραπείες για ποικίλες αρρώστιες ήταν συνυφασμένες μετην χρήση ιαματικών και μεταλλικών νερών. Οι Βαβυλώνιοι είχαν συνδέσειτην έννοια του γιατρού με κάποιο άτομο που γνώριζε καλά τις ιδιότητεςτου νερού.(Σ. ΚΑΛΦΙΩΤΗ 1976). Στην Ελλάδα ο Ηρόδοτος τον 5ο αι. π.Χυπήρξε ο πρώτος παρατηρητής των ιαματικών πηγών. Ο Ιπποκράτης αναφέρειστα συγγράμματα του τις παθήσεις για τις οποίες ενδείκνυται η χρήση τωνιαματικών πηγών. Παρομοίως οι αρχαίοι Έλληνες χρησιμοποιούσαν τα λουτράγια την υγιεινή του σώματος ήδη από το 1500π.Χ. Τον 5ο αι. π.Χ.δημιουργήθηκαν και δημόσιαλουτρά Ο αρχαίος ̈Έλληνας επισκέπτονταν συχνά περιοχές με ιαματικέςπηγές για τη θεραπεία διαφόρων παθήσεων.
Μεγάλο αριθμό πασχόντωνσυγκεντρώνονταν στα λουτρά της Αιδηψού, τα οποία επισκέφτηκε ο ΚορνήλιοςΣύλλας το 83μ.Χ. και ο οποίος έκτισε το πρώτο λιθόκτιστο οίκημα λουτρών.
Στους Βυζαντινούς χρόνουςακμάζουν τα λουτρά της Προύσας και της Πυθίας (σημερινή Γιαλόβα) ενώ το900μ.Χ. κατασκευάζεται το πρώτο λουτρό για ιατρικούς σκοπούς, στις πηγέςτου Λαγκαδά.
Μέχρι τις αρχές του 19ου αι οιιαματικές πηγές και η έννοια της υδροθεραπείας είχαν εγκαταλειφθεί.
Το ενδιαφέρον για τιςιαματικές πηγές ξεκινά το 1830 όταν η κυβέρνηση Καποδίστρια στέλνειεπιτροπή στις ιαματικές πηγές της Κύθνου για την διεξαγωγή χημικώναναλύσεων και υδάτων. Το 1927 δημιουργείται ο κλάδος των μόνιμωνυδρολόγων ιατρών οι οποίοι προσλαμβάνονται στις κυριότερες ιαματικέςπηγές ενώ το 1938 δημιουργείται η έδρα της κλινικής υδροθεραπείας καιιατρικής κλιματολογίας στο Πανεπιστήμιο Αθηνών. Οι ελληνικοί ιαματικοίπόροι καταγράφονται με ακρίβεια στα χρόνια του μεσοπολέμου από το χημικόΜ. Περτέκη ο οποίος από το 1923 προβαίνει σε λεπτομερή φυσικοχημικήανάλυση των υδάτων επτακοσίων πενήντα περίπου πηγών. Η εκμετάλλευση τωνιαματικών πηγών ξεκίνησε στις αρχές του 20ου αι σε θέρετρα όπως Υπάτη,Αιδηψός, Κύθνος, Κυλλήνη, Λουτράκι και Καϊάφα. (Γ. Κολτσιδόπουλος ΤΟΥΡΙΣΜΟΣΘΕΩΡΗΤΙΚΗ ΠΡΟΣΕΓΓΙΣΗ 2000 σελ 19-21 )
Υπάρχει μία μεγάληιστορική παράδοση στον ευρωπαϊκό χώρο για τον τουρισμό υγείας ενώυπάρχουν και αναφορές στην Περσία, στην Ινδία, το Ισραήλ, την Αίγυπτοαλλά και σε χώρες της κεντρικής και βόρειας Ευρώπης όπου οι άνθρωποιεπισκέπτονται ιαματικές πηγές για τη θεραπεία διαφόρων παθήσεων. Οιιαματικές πηγές και η λουτροθεραπεία έπαιζαν σημαντικό ρόλο στηνκαθημερινή ζωή των Ρωμαίων. Μάλιστα ο Καίσαρας Αύγουστος συνέβαλε στηνανάπτυξη των ιαματικών πηγών της Baies.
Στην εποχή του Μεσαίωναεγκαταλείφθηκαν οι ιαματικές πηγές και η γενικότερη αντίληψη για τηλουτροθεραπεία.
Κατά τον 17ο αι οιΕυρωπαίοι ιατροί προτείνουν τα ιαματικά λουτρά για την ίαση διαφόρωνπαθήσεων. Οι ασθενείς με υψηλό εισόδημα ήταν οι μόνοι που μπορούσαν ναταξιδέψουν την εποχή εκείνη και να επισκεφτούν τις ιαματικές πηγές.
Μέχρι τα τέλη του 19ου αι και στιςαρχές του 20ουαι διάφορες κοινωνικοοικονομικές αλλαγές αλλά και με τη βιομηχανικήεπανάσταση η ανάπτυξη των λουτροπόλεων συνεχίστηκε με εντατικούς ρυθμούςσε ολόκληρο τον ευρωπαϊκό χώρο. Οι λουτροπόλεις ήταν μια τουριστικήβιομηχανία που έδωσε εργασία σε χιλιάδες εργαζόμενους και συντέλεσε στηδημιουργία ξενοδοχείων, καζίνο και άλλων υπηρεσιών για τους επισκέπτες.
Η τουριστική αγορά πουεπισκέπτεται τα κέντρα τουρισμού υγείας μέχρι τις τελευταίες δεκαετίεςτου 20ου αιαποτελείται κυρίως από άτομα της τρίτης ηλικίας, με σχετικά χαμηλόεισόδημα, που κάνουν επαναλαμβανόμενες επισκέψεις στις ιαματικές πηγές,συνήθως με τη χρήση του δικαιώματος επιχορηγήσεων διακοπών σε ιαματικάλουτρά με σκοπό τη θεραπεία κάποιων παθήσεων. Μετά τη δεκαετία του 1980οι αντιλήψεις για τον τουρισμό υγείας άλλαξαν και εμφανίστηκαν νέεςφιλοσοφίες σχετικά με την υγιεινή ζωή. Έτσι βλέπουμε να δημιουργούνταικέντρα τουρισμού υγείας με μία ολιστική άποψη για το θέμα της υγείαςκαι της σωματικής ευεξίας.(Σ. Καλφιώτη ΕΙΣΑΓΩΓΗ ΣΤΗ ΘΕΩΡΙΑ ΤΟΥ ΤΟΥΡΙΣΜΟΥ1976 σελ 26-29)
Βιβλιογραφία:
Καλφιώτη Σ. Εισαγωγή εις τηνθεωρία του τουρισμού.
Κολτσιδόπουλος Γ. Δ.Τουρισμός Θεωριτική Προσεγγιση
0 σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου