Μια μεγάλη περίοδος αβεβαιότητας και ανησυχίας για την οικονομία και το τραπεζικό σύστημα τερματίζεται με την ολοκλήρωση της συμφωνίας Αθήνας – θεσμών, ύστερα από πολλές, πολλές, καθυστερήσεις.
Σύμφωνα με επιτελικά στελέχη τραπεζών η συμφωνία θα βοηθήσει το τραπεζικό σύστημα και κατ’ επέκταση την οικονομία να ανακτήσουν το βηματισμό τους μετά από ένα τετράμηνο αβεβαιότητας με τις τράπεζες να δοκιμάζονται από νέες ισχυρές πιέσεις στις καταθέσεις αλλά και στα «κόκκινα» δάνεια. Το μεγάλο ζητούμενο είναι το εάν και πόσο σύντομα η συμφωνία θα οδηγήσει σε ένταξη της χώρας μας στο πρόγραμμα ποσοτικής χαλάρωσης (QΕ) της ΕΚΤ, εξέλιξη που θα έχει μεγάλη ψυχολογική επίδραση ενισχύοντας αποφασιστικά την εμπιστοσύνη.
Και εδώ οι εκτιμήσεις δεν είναι ιδιαίτερα αισιόδοξες. Καταρχήν θα πρέπει η συμφωνία να περάσει από τη Βουλή και αφού όλα ολοκληρωθούν ομαλά θα ακολουθήσει Eurogroup για να εξειδικευτούν συγκεκριμένα μέτρα για το δημόσιο χρέος. Ακόμα περισσότερο ο επικεφαλής της ΕΚΤ κ. Μάριο Ντράγκι έχει ξεκαθαρίσει ότι για την ένταξη της Ελλάδας στο QE δεν αρκούν πολιτικές δηλώσεις ή μια απλή αναφορά σειράς μέτρων αλλά αυτά -εκτός από εξειδικευμένα και ποσοτικοποιημένα- θα πρέπει να συνιστούν νομικές δεσμεύσεις. Μόνο έτσι η ΕΚΤ θα βάλει την σφραγίδα της κρίνοντας βιώσιμο το ελληνικό χρέος που αποτελεί προϋπόθεση για την ένταξη στο QE.
Τραπεζικές πηγές εμφανίζονται επιφυλακτικές για το κατά πόσο είναι εφικτό λίγους μήνες πριν τις γερμανικές εκλογές, να δούμε και συγκεκριμένα μέτρα και αυτά να αποτελέσουν νομικές δεσμεύσεις, δηλαδή να εγκριθούν από τα κοινοβούλια των χωρών μελών της ευρωζώνης.
Οι τραπεζίτες δεν αποκλείουν κάποια διατύπωση που θα μπορούσε να επιτρέψει στον κ. Ντράγκι να προχωρήσει στο μεγάλο βήμα του QE ωστόσο αυτό δεν θεωρείται το πιθανότερο. Το αντίθετο.
Το πιθανότερο είναι –και εδώ- να μην γίνει αυτό για το οποίο η κυβέρνηση εμφανίζονταν ανυποχώρητη: ότι δεν μπορεί να υπάρξει συμφωνία αν δεν οδηγεί σε άμεση ένταξη της χώρας στο QE.
Έτσι με καθυστέρηση ενός και πλέον χρόνου –η δεύτερη αξιολόγηση σύμφωνα με το πρόγραμμα θα έπρεπε να έχει ολοκληρωθεί τον Φεβρουάριο του 2016- η οικονομία και η χώρα τρέχουν να επουλώσουν τις μεγάλες πληγές που προκάλεσαν οι εντελώς άσκοπες καθυστερήσεις.
Ωστόσο η συμφωνία ανοίγει ένα νέο παράθυρο ευκαιρίας για το σπάσιμο του φαύλου κύκλου της ύφεσης και της αβεβαιότητας και την επάνοδο της χώρας σε αναπτυξιακή τροχιά. Όμως ακριβώς όπως έχει γίνει και τις προηγούμενες φορές η ολοκλήρωση της αξιολόγησης δεν οδηγεί σε αυτόματη λύση των προβλημάτων της χώρας. Η έξοδος από την κρίση περνά μόνο μέσα από την υλοποίηση όλων αυτών που συμφωνούμε να κάνουμε, αλλά δεν υλοποιούμε: μεταρρυθμίσεις, ιδιωτικοποιήσεις και μια δημόσια διοίκηση πιο φιλική στις επενδύσεις και το επιχειρείν.
Έτσι το κλειδί για το αν αυτή τη φορά κάτι αλλάξει ώστε η χώρα, επιτέλους, να μπορέσει να φύγει προς τα εμπρός είναι αν τη συμφωνία, που επετεύχθη αργά χθες βράδυ, ακολουθήσει –γρήγορα και αποφασιστικά- η υλοποίηση των δεσμεύσεων και των μεταρρυθμίσεων. Δηλαδή, αυτό που δεν έχει συμβεί από το 2010 μέχρι σήμερα.
 QE){kind=link}
0 σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου