Κοιτάζει τα έργα των μαθητών της με περηφάνια. Η σκηνή έχει μετατραπεί σε ατελιέ για επίδοξους ζωγράφους, που αποτυπώνουν στα έργα τους όλη τη φρίκη του πολέμου, την ελπίδα και τα όνειρα για το αύριο. Η Εθελόντρια του Ελληνικού Ερυθρού Σταυρού είναι εκεί για να τους μυήσει στον κόσμο της τέχνης.
Πρόσωπα χαμογελαστά. Βιβλία με έργα μεγάλων ζωγράφων. Μολύβια, κάρβουνα, πινέλα, χρώματα απλώνονται στα τραπέζια. Οι επίδοξοι καλλιτέχνες ξεκινούν να δουλεύουν στις ακουαρέλες και τους μουσαμάδες τους. "Οι άνθρωποι εκτός από φαγητό και ρούχα έχουν και άλλες ανάγκες. Έχει ανάγκες και η ψυχή", μας λέει η Μαρίνα Ντόβρου, εθελόντρια Κοινωνικής Πρόνοιας στο Περιφερειακό Τμήμα Χαλκίδας του Ελληνικού Ερυθρού Σταυρού. Τη συναντήσαμε στο Κέντρο Φιλοξενίας Προσφύγων και Μεταναστών στη Ριτσώνα να παραδίδει μαθήματα ζωγραφικής. "Μπαίνω στη θέση αυτών των ανθρώπων και κατανοώ το βάρος που κουβαλούν. Η ζωγραφική και τα χρώματα είναι ένα είδος θεραπείας της ψυχής". Αυτός είναι άλλωστε και ο λόγος που τα μαθήματα ζωγραφικής έχουν ενταχθεί στις δράσεις ψυχοκοινωνικής στήριξης που παρέχει στους πρόσφυγες και μετανάστες ο Ερυθρός Σταυρός.
"Όταν μου ζήτησαν να αναλάβω τα μαθήματα ζωγραφικής στους ενήλικες, ομολογώ ότι αγχώθηκα. Είναι λίγο δύσκολο να επικοινωνήσεις με τον ενήλικα, να τον βγάλεις από το πρόβλημά του, από την σκέψη του και να τον βάλεις σε αυτή τη διαδικασία. Την πρώτη φορά που ήρθα και μίλησα με τους ανθρώπους για να δω πόσοι είχαν ασχοληθεί με τη ζωγραφική και σε ποιο επίπεδο, τρόμαξα γιατί αντιμετώπισα δυσπιστία και πέτρινα βλέμματα. Στην επόμενη συνάντηση, με τη βοήθεια των μεταφραστών, τους είπα ότι όταν βρισκόμαστε στο χώρο αυτό αφήνουμε τα προβλήματά μας έξω από την σκηνή, γινόμαστε πάλι παιδιά, αφήνουμε την ψυχή μας ελεύθερη και δημιουργούμε. Μπορεί να είμαστε από διαφορετικά κράτη, με διαφορετική κουλτούρα και θρησκεία, αλλά εδώ γινόμαστε μία παρέα. Τα μάτια τους έλαμψαν και από εκείνη τη στιγμή έγινα αποδεκτή".
Οι επίδοξοι ζωγράφοι ρουφούν τις γνώσεις που τους μεταδίδει η καθηγήτριά τους και τις μεταφέρουν στα έργα τους. "Ξεκινήσαμε να μαθαίνουμε τα βασικά χρώματα, μιλήσαμε για τους κανόνες ζωγραφικής και εξηγούμε τους όρους της. Παράλληλα τους μιλάω για τη ζωή και το έργο μεγάλων ζωγράφων, όπως ο Βαν Γκογκ και ο Πικάσο, βλέπουν έργα τους και τα αναλύουμε. Αρκετοί από τους μαθητές μου είναι ιδιαίτερα ταλαντούχοι και είμαι πολύ περήφανη για όλους. Το σημαντικότερο για εμένα είναι να μπορείς να βοηθάς τους συνανθρώπους σου και να μοιράζεσαι. Αυτός είναι άλλωστε και ο λόγος που έγινα εθελόντρια στον Ελληνικό Ερυθρό Σταυρό", λέει η Μαρίνα και σκύβει πάνω στα σχέδια των μαθητών της.
Πρόσωπα χαμογελαστά. Βιβλία με έργα μεγάλων ζωγράφων. Μολύβια, κάρβουνα, πινέλα, χρώματα απλώνονται στα τραπέζια. Οι επίδοξοι καλλιτέχνες ξεκινούν να δουλεύουν στις ακουαρέλες και τους μουσαμάδες τους. "Οι άνθρωποι εκτός από φαγητό και ρούχα έχουν και άλλες ανάγκες. Έχει ανάγκες και η ψυχή", μας λέει η Μαρίνα Ντόβρου, εθελόντρια Κοινωνικής Πρόνοιας στο Περιφερειακό Τμήμα Χαλκίδας του Ελληνικού Ερυθρού Σταυρού. Τη συναντήσαμε στο Κέντρο Φιλοξενίας Προσφύγων και Μεταναστών στη Ριτσώνα να παραδίδει μαθήματα ζωγραφικής. "Μπαίνω στη θέση αυτών των ανθρώπων και κατανοώ το βάρος που κουβαλούν. Η ζωγραφική και τα χρώματα είναι ένα είδος θεραπείας της ψυχής". Αυτός είναι άλλωστε και ο λόγος που τα μαθήματα ζωγραφικής έχουν ενταχθεί στις δράσεις ψυχοκοινωνικής στήριξης που παρέχει στους πρόσφυγες και μετανάστες ο Ερυθρός Σταυρός.
"Όταν μου ζήτησαν να αναλάβω τα μαθήματα ζωγραφικής στους ενήλικες, ομολογώ ότι αγχώθηκα. Είναι λίγο δύσκολο να επικοινωνήσεις με τον ενήλικα, να τον βγάλεις από το πρόβλημά του, από την σκέψη του και να τον βάλεις σε αυτή τη διαδικασία. Την πρώτη φορά που ήρθα και μίλησα με τους ανθρώπους για να δω πόσοι είχαν ασχοληθεί με τη ζωγραφική και σε ποιο επίπεδο, τρόμαξα γιατί αντιμετώπισα δυσπιστία και πέτρινα βλέμματα. Στην επόμενη συνάντηση, με τη βοήθεια των μεταφραστών, τους είπα ότι όταν βρισκόμαστε στο χώρο αυτό αφήνουμε τα προβλήματά μας έξω από την σκηνή, γινόμαστε πάλι παιδιά, αφήνουμε την ψυχή μας ελεύθερη και δημιουργούμε. Μπορεί να είμαστε από διαφορετικά κράτη, με διαφορετική κουλτούρα και θρησκεία, αλλά εδώ γινόμαστε μία παρέα. Τα μάτια τους έλαμψαν και από εκείνη τη στιγμή έγινα αποδεκτή".
Οι επίδοξοι ζωγράφοι ρουφούν τις γνώσεις που τους μεταδίδει η καθηγήτριά τους και τις μεταφέρουν στα έργα τους. "Ξεκινήσαμε να μαθαίνουμε τα βασικά χρώματα, μιλήσαμε για τους κανόνες ζωγραφικής και εξηγούμε τους όρους της. Παράλληλα τους μιλάω για τη ζωή και το έργο μεγάλων ζωγράφων, όπως ο Βαν Γκογκ και ο Πικάσο, βλέπουν έργα τους και τα αναλύουμε. Αρκετοί από τους μαθητές μου είναι ιδιαίτερα ταλαντούχοι και είμαι πολύ περήφανη για όλους. Το σημαντικότερο για εμένα είναι να μπορείς να βοηθάς τους συνανθρώπους σου και να μοιράζεσαι. Αυτός είναι άλλωστε και ο λόγος που έγινα εθελόντρια στον Ελληνικό Ερυθρό Σταυρό", λέει η Μαρίνα και σκύβει πάνω στα σχέδια των μαθητών της.
0 σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου