Θα το μάθατε το «κόπι-πάστε» που είπε ο κύριος Πολάκης στη Βουλή. Μόλις το άκουσα, γέλασα, όπως όλοι. Αμέσως μετά, όμως, ειλικρινά με έπιασε τρόμος στη σκέψη ότι το «κόπι–πάστε» θα μπορούσε κάλλιστα να αναμεταδοθεί σε εκπομπές στο εξωτερικό ως ένδειξη ποιότητας και επάρκειας του πολιτικού μας προσωπικού.
Δεν θα καταπιανόμουν με τον κ. Πολάκη αν ήταν μεμονωμένο παράδειγμα. Δυστυχώς δεν είναι. Εκφράζει αυτό που κάλλιστα θα μπορούσε να ονομαστεί «η χειρότερη Ελλάδα», από την οποία –μη γελιόμαστε– κυβερνάται σήμερα η χώρα. Είναι ξερόλας, ενώ είναι εξόφθαλμη η έλλειψη γενικότερης παιδείας του, είναι ξενοφοβικός, προφανώς διότι δεν έχει ζήσει πουθενά αλλού εκτός από την Ελλάδα, είναι ιδεοληπτικός σε βαθμό που να μην πιστεύει καν ότι υπάρχει περίπτωση αποκλίνουσας άποψης από τη δική του, και όλα τούτα συνοδεύονται και από ένα μόνιμο ύφος τραμπουκο-βαρύμαγκα, σε βαθμό που να φοβάσαι ακόμη και να τον πλησιάσεις.
Θυμάμαι καλά την πρώτη του ομιλία στη Βουλή, στις αρχές του 2015, λίγο αφότου ο ΣΥΡΙΖΑ ανέλαβε την εξουσία. Είχε υποστηρίξει ότι οι δανειστές θέλουν να μας λυγίσουν πριν μπει το καλοκαίρι, γιατί φοβούνται ότι μόλις έρθουν τον Ιούνιο οι τουρίστες, το χρήμα θα αρχίσει να ρέει στην Ελλάδα, θα ανακτήσουμε τη ρευστότητα που μας λείπει και μετά θα γίνουν και οι εκλογές στην Ισπανία που θα αποδείξουν ότι ο ΣΥΡΙΖΑ έκανε την αρχή της ανατροπής σε όλη την Ε.Ε. «Μπλέξαμε άσχημα», είχα πει μέσα μου, συνειδητοποιώντας ότι το απαύγασμα της σκέψης του κ. Πολάκη ήταν προφανώς η «ανάλυση» που έκανε αυτοθαυμαζόμενος στα καφενεία των Σφακίων παρουσιάζοντας την ελληνική οικονομία ως σακί που το γεμίζουν οι τουρίστες.
Κάπως έτσι όμως φτάνουμε στον πυρήνα του προβλήματος που αντιμετωπίζουμε σήμερα. Η Βουλή, δυστυχώς, είναι γεμάτη Πολάκηδες. Δεν τους βλέπετε, γιατί δεν είναι τόσο θορυβώδεις, αλλά σας το λέω εν πλήρει συνειδήσει έχοντας ακούσει δεκάδες ανάλογες καφενειακές αναλύσεις βουλευτών. Συνδυάζουν ξερολισμό, πλήρη άγνοια της διεθνούς πραγματικότητας, απαιδευσιά, αγένεια, ιδεοληψία και εδώ και λίγο καιρό απύθμενη αλαζονεία. Και το χειρότερο, βέβαια, είναι ότι από αυτήν την εκρηκτική μαγιά έχει στελεχωθεί στην πλειονότητά του και το υπουργικό συμβούλιο. Στο οποίο σημειωτέον μετέχουν κατεξοχήν οι πιο καταφερτζήδες – εξ ου και συμφωνώ απολύτως με την πρόβλεψη που είχε κάνει σε ανύποπτο χρόνο ο Στάθης Καλύβας ότι τέτοιου είδους αλλοπρόσαλλα καθεστώτα, που τα συνδέει μόνον η εξουσία, πέφτουν μόνον από εσωτερική διαφθορά.
Αλλωστε, αν το σκεφτεί κανείς ψύχραιμα, δεν υπάρχει πια ούτε κεντρικό ιδεολόγημα. Οι περισσότεροι υπουργοί απλώς παριστάνουν ότι μάχονται όσα έχουν υπογράψει (μέχρι να έρθει ο σοσιαλισμός, όπως είπε ο κ. Μπαλτάς) ενώ και ο ίδιος ο πρωθυπουργός μοιάζει να επενδύει πλέον μόνον στο κατώτερο αίσθημα του φθόνου. Είναι σαν να λέει στους ψηφοφόρους του, «οι ξένοι δεν με αφήνουν να βελτιώσω τις ζωές σας, αλλά θα κάνω το παν για να καταστρέψω και τους άλλους που περνούν καλύτερα από εσάς».
Ξέρω τι σκέφτεστε. «Τους είδαμε και τους βουλευτές της Ν.Δ. και του ΠΑΣΟΚ». Δεν έχετε άδικο. Αλλά αυτό πλέον είναι το κεντρικό ζητούμενο της χώρας. Μπορούμε μετά τις επόμενες εκλογές να αποκτήσουμε έστω ένα υπουργικό συμβούλιο αντάξιο της καλύτερης και όχι της χειρότερης Ελλάδας; Νομίζω ναι, αρκεί να γίνουν δύο πράγματα.
Πρώτον, να δεσμευθεί ο κ. Μητσοτάκης από τώρα ότι η κυβέρνησή του θα είναι εν συνόλω εξωκοινοβουλευτική ή ότι, αν επιλέξει κάποια στελέχη από την Κ.Ο., θα παραιτηθούν από βουλευτές. Εκτιμώ ότι μόνο με μια τέτοια δραστική εξέλιξη θα προκληθεί το αναγκαίο σοκ που χρειάζεται το πολιτικό σύστημα για την αυτονόητα επιζητούμενη ανανέωσή του. Και τούτο θα συμβεί υπό μια δεύτερη προϋπόθεση, που επίσης θεωρώ αυτονόητη. Ο μισθός των 6.000 ευρώ που εισπράττουν (καθαρά) κάθε μήνα οι βουλευτές είναι εξωπραγματικός. Τέτοιες αμοιβές δεν παίρνουν πλέον ούτε μεγαλοστελέχη πολυεθνικών. Ας μειωθεί λοιπόν στις 4.000 ή, γιατί όχι, σε 3.000 ευρώ και το πλεόνασμα να δοθεί ως επιπλέον κίνητρο σε καταρτισμένους ανθρώπους της ιδιωτικής οικονομίας που θα δεχθούν να αναλάβουν είτε υπουργικά καθήκοντα, είτε κομβικές θέσεις στο Δημόσιο εγκαταλείποντας για ένα διάστημα το επάγγελμά τους για να βοηθήσουν τον τόπο τους. Θα προκύψει τότε μια καλύτερη Βουλή, πιθανώς αναρωτιέστε. Ναι, αν στο εκλογικό σύστημα που θα προτείνει ο κ. Μητσοτάκης μετά τις εκλογές καταργήσει τον σταυρό προτίμησης και επιβάλει τη λίστα για τα επόμενα χρόνια. Μόνο με λίστα μπορεί να γίνει μια ριζική ανανέωση στη Βουλή, ο σταυρός προτίμησης, το ξέρουμε πια, γέμισε κόπι-πάστε τη Βουλή Πολάκηδες.
Κωνσταντίνος Ζούλας
0 σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου