του Αλέξανδρου Γιατζίδη, διευθυντής του medlabnews.gr
Όπως πάντα εκεί που δεν θες κάτι να σου συμβεί, γίνεται. Έτσι τέτοια δύσκολη εποχή μου χάλασε στο ιατρείο ένα μηχάνημα. Δεν είχα πολλές επιλογές και πήρα την αντιπροσωπεία για να μου στείλουν τεχνικό. Κανονίστηκε το ραντεβού και περίμενα με αγωνία τι θα γίνει. Θα φτιαχτεί; Και φυσικά πόσο θα είναι η λυπητερή;
Προς μεγάλη μου έκπληξη όταν άνοιξε η πόρτα είδα τον ιδιοκτήτη της εταιρείας, που είχα να τον δω αρκετά χρόνια.
- Γεια σου Γιώργο, Πόσο χαίρομαι που σε βλέπω. Πάνε χρόνια. Τι έπαθε ο Κώστας (ο τεχνικός) που ερχόταν; λέω
- Ο Κώστας; Όλα τα παιδιά στην εταιρία είναι με άδεια.
- Καλά από τώρα, άδεια;
- Τι να κάνω γιατρέ μου, δεν είχα καθόλου δουλειά, έκλεισαν και οι τράπεζες και τα πήρε όλα και τα σήκωσε.
- Τι εννοείς;
- Γιατρέ, Αυτήν τη στιγμή και μιά λάμπα να χρειαστεί να φέρω από το εξωτερικό, δεν μπορώ. Δεν μπορώ να στείλω ούτε ένα ευρώ στον ξένο οίκο, άσε που θέλει πια προκαταβολικά όλα τα χρήματα για οτιδήποτε, ενώ είχαμε καταφέρει να έχουμε πίστωση αρκετά χρόνια τώρα.
Έτσι αναγκάστηκα και έδωσα στα παιδιά την άδειά τους πιο νωρίς φέτος και ξαναγύρισα στην εποχή προ τριάντα ετών, που ήμουν μόνος μου.
- Καλά βρε Γιώργο, υπερβάλλεις. Δεν έχεις ξαναβιώσει τέτοια κατάσταση τόσα χρόνια; Τι σε έπιασε τώρα;
- Όσο και να θες γιατρέ να το πιστέψεις, τώρα ήταν το τελευταίο κτύπημα. Δεν βλέπω να την γλυτώσουμε, αυτήν την φορά....
Βλέποντας ότι ήθελε να πει τον καημό του, τον άφησα να μιλάει και να μου εξιστορεί γεγονότα. Ευτυχώς παράλληλα ταλαιπωρούσε το μηχάνημα, οπότε τον άφησα να αφηγείται χωρίς να τον διακόπτω.
- Πριν τριάντα χρόνια και μετά από μεταπτυχιακές σπουδές στην Γερμανία, στην βιοτεχνολογία, είδα ότι έχει ενδιαφέρον ο χώρος των ιατρικών μηχανημάτων και άνοιξα την εταιρεία.
Πέρασα δύσκολες στιγμές, γιατρέ, όλα αυτά το χρόνια. Αλλά φυσικά και πολύ καλές. Συντήρησα αξιοπρεπώς την οικογένεια μου και μεγάλωσα εκείνη την εταιρεία φτάνοντας να έχω κάποια εποχή 20 άτομα, προσωπικό. Αντιπροσωπεύσαμε μεγάλες εταιρείες από όλο τον σύγχρονο κόσμο και πουλήσαμε μηχανήματα σε απλά ιατρεία αλλά και σε μεγάλα Πανεπιστημιακά κέντρα.
Αντιμετωπίσαμε όλα αυτά τα χρόνια πολλά προβλήματα. Θυμάμαι την εποχή που ο Ανδριανόπουλος μέσα σε μια νύχτα άλλαξε την τιμή της βενζίνης και όλα ξαφνικά τα πλάνα μας, τότε είχαν ανατραπεί. Απεργίες στην ΔΕΗ και δεν είχαμε ρεύμα στην εταιρία για εβδομάδες. Αργότερα ένα καλοκαίρι τα δάνεια μας, έφτασαν να τρέχουν με τόκους 45%. Μέτα η αλλαγή του νομίσματος είχε φέρει προβλήματα με τις τιμές των μηχανημάτων αλλά γρήγορα το ξεπεράσαμε και ακολούθησε μια καλή περίοδος με τους ολυμπιακούς αγώνες. Αντιμετωπίσαμε σε όλα αυτά τα χρόνια μιζαδόρους εφοριακούς ή Προέδρους νοσοκομείων ή υπαλλήλους του ΙΚΑ κλπ που έβρισκαν απίθανες προφάσεις προκειμένου να ζητήσουν το μπαξίσι τους. Ακόμα και για επιταχύνουν κάποια πληρωμή μας.
 |
| από το 2008 (Ελεύθερος Τύπος) |
Όμως ξαφνικά το 2008 άρχισαν τα προβλήματα.
- Το 2008;
- Ναι γιατρέ το 2008, άρχισε η κρίση. Όχι με το μνημόνιο που ακούω να το λένε στην τηλεόραση και τρελαίνομαι με την ασχετοσύνη ακόμα και υπουργών. Τότε άρχισαν οι Ελληνικές τράπεζες να κλείνουν τις κάνουλες και να μας βάζουν περιορισμούς σε δάνεια και σε τραπεζικές διευκολύνσεις.
Απλά το 2010 ήταν για μας μια πολύ κακή χρονιά. Οι τράπεζες με την έναρξη του μνημονίου σταμάτησαν τις όποιες διευκολύνσεις. Άρχισαν να μας ζητούν χαρτιά που να δείχνουν πώς πηγαίνουμε. Έφτασα να ασχολούμαι για μέρες κάθε τρίμηνο με το μάζεμα αυτών των χαρτιών που έπρεπε να αποδεικνύουν ότι η εταιρεία αλλά και εγώ πάω καλά οπότε να μπορούν να μας κρατούν τους λογαριασμούς μας. Από τότε άρχισε και ο περιορισμός στις χορηγήσεις των πελατών μας. Όλος ο κλάδος της υγείας ιδιαίτερα με την έναρξη του ΕΟΠΥΥ μπήκε από τις τράπεζες στην μαύρη λίστα.
- Τι εννοείς του είπα, βλέποντας ότι είχα πειραχτεί.
- Τι νομίζεις γιατρέ; Αφού άρχισαν και σε εσάς όπως είχε γίνει και σε εμάς να σας χρωστούν πάρα πολλά λεφτά και σας άφηνε ο ΕΟΠΥΥ απλήρωτους για μήνες, τι θεωρείς, οι τράπεζες, δεν θα το υπολόγιζαν; Άσε που με τα clawback και rebate χάσατε πάρα πολλά έσοδα με αποτέλεσμα να μην μπορείτε να αντεπεξέλθετε στις υποχρεώσεις σας. Επίσης εμφανίστηκαν διαγνωστικά κέντρα ή κλινικές να μπαίνουν στο Τειρεσία και γιατροί να χάνουν τα σπίτια τους λόγω του ΕΟΠΥΥ και των άλλων ασφαλιστικών ταμείων που δεν πλήρωναν τις αμοιβές σας. Οπότε και εμείς σταματήσαμε να παίρνουμε επιταγές αφού δεν μπορούσαμε να τις κυκλοφορήσουμε στην αγορά.
- Το 2012 με τις απανωτές εκλογές και όλες τις καθυστερήσεις πήγαμε και άλλο πίσω. Ευτυχώς μπορέσαμε και κρατηθήκαμε με νύχια και δόντια, περιορίζοντας το προσωπικό και βρίσκοντας και κάποιες πιο έξυπνες συσκευές και πιο οικονομικές για να τονώσουμε λίγο την κίνηση. Φυσικά σταματήσαμε να κοιτάμε το δημόσιο και να μετέχουμε σε διαγωνισμούς γιατί δεν ήταν δυνατόν να χρηματοδοτούμε με δικά μας μέσα το δημόσιο με εντελώς αμφίβολη την πληρωμή μας. Έτσι μόλις μπορούσαμε να κρατηθούμε στην ζωή, εξυπηρετώντας τις υποχρεώσεις μας σε εφορία και σε ασφαλιστικά ταμεία καθώς και τις τρέχουσες αμοιβές ενοικια ΔΕΗ ΟΤΕ κλπ.. Είναι χαρακτηριστικό ότι μας εγκρίθηκε να συμμετέχουμε σε κάποιο πρόγραμμα ΕΣΠΑ αλλά παρά τις υποσχέσεις του Χατζηδάκη δεν έλυσαν το θέμα των τραπεζικών εγγυήσεων προκειμένου να μας δοθεί προκαταβολή της επιδότησης, ενώ οι τράπεζες ζητούσαν να εξασφαλιστούν με όλο το ποσό της εγγύησης. Αναγκάστηκα και ζητήσαμε να εξαιρεθούμε του προγράμματος. Δεν ήταν καλά τα πράγματα, να μην λέμε ψέματα. Οι πωλήσεις μας είχαν περιοριστεί πάρα πολύ.
- Όμως από τον Γενάρη του 2014 είχε αρχίσει να αλλάζει το κλίμα. Είχαν αρχίσει να παίρνουν περισσότεροι πελάτες τηλέφωνα και γενικά έβλεπες μια κινητικότητα. Υπήρξαν και πελάτες από την επαρχία κυρίως που αγόρασαν κιόλας. Άρχισαν να γίνονται παρουσιάσεις να εκδηλώνεται ενδιαφέρον και να βλέπεις σε όλο τον χώρο της υγείας αναπτυξιακή τάση. Άρχισε να φαίνεται μια ελπίδα, ένα φως στην άκρη του τούνελ (για να θυμηθούμε κάτι από τα παλιά)
- Ε δεν μπορείς να το πιστέψεις γιατρέ. Όλα σταμάτησαν στην κυριολεξία με το που προκηρύχθηκαν οι εκλογές τον Νοέμβριο. Τι έπαθαν; Η αγορά είναι ψυχολογία, λένε. Έτσι από εκείνη τη στιγμή και μετά άρχισε ο κόσμος να περιμένει τι θα γίνει. Μέχρι τον Φεβρουάριο που πήραμε την παράταση υπήρχε πλήρης απραξία. Ευτυχώς απλά διεκπεραιώναμε εκκρεμότητες της περασμένης χρονιάς. Κάποια τηλέφωνα άρχισαν να γίνονται τον Μάρτιο, από υποψήφιους πελάτες. Όμως λόγω της προσμονής, του που πάμε και τι θα συμβεί στην χώρα, στον χώρο της υγείας υπήρχε από όλους μια αναβλητικότητα. Ολοι λοιπόν περιμέναμε. Η όλη κατάσταση ενισχύθηκε με την στάση πληρωμών του ΕΟΠΥΥ αλλά και των άλλων φορέων. Η μη υπογραφή αποφάσεων και η παντελής έλλειψη των επιδοτήσεων του ΕΣΠΑ είχε ως αποτέλεσμα την πλήρη ασφυξία της αγοράς.
- Δυστυχώς η εταιρία δεν είχε καμιά ουσιαστική παραγγελία για μήνες. Όμως τα έξοδα ετρεχαν με τους ίδιους ρυθμούς. Λένε γιατρέ για λίπος. Το λίπος είχε εξανεμιστεί μέχρι το 2012. Τώρα πια κινούμασταν από τύχη. Και φυσικά χωρίς την βοήθεια των τραπεζών. Εννοείτε ούτε επιταγή δεν μπορούσαμε να πάρουμε γιατί δεν μπορούσαμε να την προπληρωθούμε και ακόμα χειρότερα είχαμε τον κίνδυνο να προστεθεί στο ήδη υπάρχον πάκο απλήρωτων και σφραγισμένων επιταγών πελατών μας.
Μόλις όμως γιατρέ φτάσαμε στην μη πληρωμή της πρώτης δόσης του ΔΝΤ πάθαμε μεγάλη ζημιά. Ξέραμε ότι οι εισαγωγές (αυτές οι σπάνιες πλέον θα πρέπει να γίνονται με προκαταβολή ολοκλήρου του ποσού στο εξωτερικό γιατί οι τράπεζες αλλά και οι οίκοι του εξωτερικού θα φοβόντουσαν να μας δώσουν πίστωση, για να μην χάσουν τα χρήματά τους.
Μόλις δε αναγγέλθηκε και το δημοψήφισμα με συνέπεια να αρχίσουν τα capital controls, εμείς καταστραφήκαμε.
Πες μου ειλικρινά γιατρέ, τέτοια εποχή θα σκεφτόσουν να αγοράσεις ένα μηχάνημα των 10 και 15 χιλιάδων; Άσε που και να ήθελες εσύ δεν μπορούμε να παραγγείλουμε στο εξωτερικό για τους γνωστούς λόγους.
Έτσι αναγκάστηκα να διώξω τους υπαλλήλους μου με άδεια και φυσικά επειδή δεν βλέπω το πρόβλημα να λύνεται για μήνες, φοβάμαι ότι αδυνατώ να ανταποκριθώ και θα πρέπει να κλείσω μετά από τριάντα χρόνια την εταιρεία. Το μόνο που με κρατάει είναι ότι και το κλείσιμο προϋποθέτει έξοδα σε τράπεζες εφορίες, ασφαλιστικά ταμεία, επιμελητήρια και φυσικά αποζημιώσεις των υπαλλήλων.
Δηλαδή ο θάνατος του Έλληνα εμποράκου έχει ήδη γίνει απλά δεν μπορώ να σκεφτώ στην ηλικία που είμαι τι μπορώ να κάνω με όλα αυτά τα χρέη και πώς θα μπορέσω να αντικρίσω τα παιδιά μου που δεν έχω να τους δώσω ούτε για χαρτζιλίκι
Εδώ σταματά και μου λέει.
Γιατρέ είσαι τυχερός. Μια ρύθμιση ήταν μόνο και το μηχάνημά σου λειτουργεί άψογα. Και συνεχίζει χαμογελώντας .
- Άτυχος είμαι γιατί βλέπεις γερμανικό μηχάνημα είναι και δεν παθαίνει τίποτα
Δεν είχα να του πω κάτι. Απλά χάρηκα με την λειτουργία του μηχανήματος αλλά προβληματίστηκα με τα προβλήματα που έρχονται σε όλους τους τομείς αφού μια πολύ καλή εταιρία, στην ιατρική αγορά, πεθαίνει. Πόσες άλλες εταιρείες του χώρου θα μπορέσουν να επιβιώσουν; Και φυσικά τι συνέπειες θα έχει στην λειτουργία μας αλλά και στην αντιμετώπιση όλου αυτού του νέου κύματος ανέργων που έρχεται στους επόμενους μήνες; Και πώς θα μπορέσω την επόμενη φορά να αποκαταστήσω την ζημιά ή πώς θα προμηθεύομαι απλά υλικά που ξέρω ότι είναι εισαγόμενα αλλά είναι απαραίτητα στην καθημέρα ιατρική πράξη;
Τι άραγε έχουμε να δούμε;
Τελικά όπως φαίνεται δεν πιάσαμε ακόμα πάτο.
0 σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου